Temat braku bezpieczeństwa na lubańskich drogach jest wciąż żywo komentowany przez mieszkańców w lokalnych mediach i portalach społecznościowych. Każdy z nas potrafiłby wskazać te kilka szczególnie niebezpiecznych miejsc w naszym mieście, gdzie regularnie dochodzi do wypadków, kolizji czy potrąceń.
Wskażę kilka tych szczególnie niebezpiecznych: skrzyżowanie Jana Pawła II z Kopernika, skrzyżowanie Esperantystów z Wojska Polskiego, skrzyżowanie Zgorzelecka z Podwale, wyjazd z Kauflandu oraz skrzyżowania Mickiewicza z Armii Krajowej i Kopernika z Fabryczną. Te dwa ostatnie przyprawiają nas o szczególny niepokój, gdyż są w bezpośrednim sąsiedztwie szkół do których uczęszczają nasze dzieci.
Dyskusja wśród mieszkańców przede wszystkim toczy się na temat brawury kierowców i lekkomyślności pieszych. Wszyscy mają rację, ale nie możemy zapominać o jednym – choćbyśmy nie wiem jak dyskutowali nigdy nie uda się wyeliminować z dróg wszystkich nieodpowiedzialnych kierowców, czy też zamyślonych prozą dnia codziennego przechodniów. Tutaj niezbędna jest poprawa infrastruktury – sygnalizacje świetlne, ronda.
Nie chciałbym, aby ten artykuł miał wydźwięk ataku politycznego, ale niestety w dużej mierze odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa nas mieszkańców spada właśnie na władze miasta, a szczególnie na burmistrza, który mając szerokie poparcie radnych jest tym, który decyduje gdzie i na co są kierowane nasze – powtarzam NASZE pieniądze.
W ciągu kilkunastu ostatnich lat, rozwój komunikacji samochodowej przebiegał w szaleńczym tempie. Dzisiaj już mało która rodzina ma jeden samochód, coraz częściej spotyka się dwa a nawet i trzy samochody w jednej rodzinie. Skutkiem tego jest oczywiście wzmożony ruch na drogach, a szczególnie w pobliżu placówek handlowych i szkół. W ślad za tym, naturalnym wydawałoby się dostosowanie infrastruktury do obecnej sytuacji na drogach. A jaka jest rzeczywistość? No właśnie, chciałoby się powiedzieć, że nie nadążamy za postępem, ale nie byłaby to prawda, my nie - nie nadążamy, my stoimy w miejscu. A konkretnie – zmodernizowane skrzyżowania w ciągu ulicy Jana Pawła II to nie zasługa naszych włodarzy – to praca GDDKiA, która jest zarządcą tej drogi „krajówki”. I co? Na tym chyba koniec, nie potrafię sobie przypomnieć żadnej, ale to żadnej poważnej inwestycji drogowej w obrębie dróg miejskich. (Zebry i oznakowanie przejść dla pieszych potraktujmy jako coś oczywistego.)
Zdumiewający jest kompletny brak reakcji naszych władz na postulaty w sprawie ustawienia sygnalizacji świetlnych w obrębie chociażby szkół, gdzie każdy rodzic z duszą na ramieniu zastanawia się czy jego dziecko dotrze bezpiecznie i wróci ze szkoły. Można by tu przytaczać przykłady rezygnacji rządzących z zaawansowanych planów modernizacji czy też przebudowy skrzyżowań. Powód od lat słyszymy ten sam, powtarzany jak mantre: NIE MA PIENIĘDZY. Jak to właściwie jest, że nie ma pieniędzy na tak podstawowe wydawałoby się zagadnienie jak bezpieczeństwo. Na to muszą być pieniądze. Życie i zdrowie są nieprzeliczalne. Dzisiaj, kiedy mamy dostęp do unijnych pieniędzy i różnych form dofinansowań nie można udawać, że problem bezpiecznej komunikacji w Lubaniu nie występuje. Jeżeli burmistrz po raz wtóry powtarza formułkę NIE MA PIENIĘDZY to ja się pytam, a gdzie Pan Panie burmistrzu szukał pieniędzy. Ile wniosków Pan złożył do instytucji, które mogłyby wspomóc finansowo taką czy inną inwestycję. Ile rozmów Pan odbył z ludźmi mającymi wpływ na zdobycie środków pozasamorządowych.
No cóż, coraz bardziej uświadamiam sobie marazm w jakim tkwi moje miasto i bezsilność nas mieszkańców wobec władzy, która nie potrafi oddzielić priorytetów od spraw z pewnością też ważnych, ale jednak drugoplanowych w obliczu zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom.
Napisz komentarz
Komentarze