I etap „Operacji Portsberg” zakończony sukcesem

Autor pomysłu pozyskał informację o podziemnym przejściu z XIX-wiecznej kroniki Nawojowa Śląskiego autorstwa Johanna Hoffmanna. Projekt bardzo zainteresował pracowników lubańskiego muzeum i skłonił do kwerendy źródłowej. Jej wynik nie był jednak zadowalający. O chodniku nie wspominali ani niemieccy, ani polscy badacze grodziska. Nie był on także zaznaczany na przedwojennych szkicach Portsbergu. Mimo to przekaz kronikarski, choć bardzo krótki, dostarczył kilku istotnych wskazówek.

Hoffman podał, że hrabia von Reder w latach 80-tych XVIII w. zbudował na szczycie grodziska domek letni, połączony z biegnąca po jego wschodniej stronie drogą podziemnym chodnikiem. Informacja ta po uzupełnieniu o dane pozyskane podczas analizy zdjęć LIDAR’owskich pozwoliła wskazać potencjalne miejsce przebiegu chodnika.

10 czerwca po uprzednim uzyskaniu wszelkich zgód pracownicy muzeum rozpoczęli badania, które zakończyły się już 3 dni później. W ich trakcie namierzony został podziemny chodnik. Badaczom udało się określilć precyzyjnie jego wymiary. Miał on ok. 130 cm szerokości, przebiegał bezpośrednio pod wałem średniowiecznego grodziska i miał drewnianą konstrukcję. Na odcinku kilku metrów od strony wschodniej uległ on zawaleniu zapewne jeszcze w XIX w. Po drewnianej konstrukcji zachowały się do dzisiaj tylko ledwo widoczne ślady. W przestrzeń chodnika wpadła warstwa średniowiecznego wału. Sytuacja ta z jednej strony sprawiła nam nieco kłopotów z interpretacją stratygrafii wykopu w jego pierwszej fazie, z drugiej natomiast dostarczyła zabytków ruchomych z X w. w postaci skorup ceramicznych.

Wszystkie cele, jakie sobie postawiliśmy badacze zostały osiągnięte. Wykop nie został jednak zasypany. Pojawił się pomysł, aby odtworzyć podziemne przejście sprzed 200 lat, czyniąc grodzisko bardziej dostępnym dla ruchu turystycznego. Jeśli w krótkim czasie zapadanie taka decyzja, prace archeologiczne będą kontynuowane. W przeciwnym wypadku teren zostanie przywrócony do stanu sprzed prac archeologicznych.

W pracach archeologicznych prowadzonych pod kierownictwem Pawła Zawadzkiego i Grzegorza Jaworskiego wzięli udział: Łukasz Tekiela, Piotr Lejczak, Tomasz Benedyk, Waldemar i Mikołaj Rink, Piotr Strychacz, Arkadiusz Rzeszoto, Arkadiusz Romańczuk, Jerzy Pobiedziński oraz Artur Baudur. Badaczy wsparł także geodeta Jacek Medwecki. Wykonali oni gigantyczną robotę w super szybkim tempie, za co pracownicy muzeum bardzo dziękują.