16 maja 1427 r. 14-tysięczna armia husycka wtargnęła do Lubania, a istniejącym do dziś świadkiem okrutnej rzezi mieszkańców jest Wieża Trynitarska stojąca przy Placu Lompy (wieża dzwonnicza nieistniejącego już kościoła pw. Świętej Trójcy).
Kilka szturmów odparto, ale w końcu miasto zostało zdobyte. Zacięte walki toczyły się na ulicach, jednak mieszczanie nie mieli szans z zaprawionymi w boju „bożymi bojownikami”. Historyczne przekazy mówią, że ówczesny proboszcz Jeremiasz Groll wspiął się na wieżę kościelną i głośną modlitwą i obietnicami wiecznej szczęśliwości po śmierci zagrzewał obrońców do oporu, który jednak zakończył się klęską. Uwadze husytów nie umknął katolicki ksiądz. Wtargnęli do kościoła, ściągnęli proboszcza z wieży, a wyrok śmierci na nim wykonali w wyjątkowo bestialski sposób. Rozerwany czwórką koni Groll stał się pierwszym lubańskim męczennikiem.
W murach kościoła schronili się także starcy, kobiety i dzieci, licząc, że Czesi uszanują świątynię. Tak się nie stało. Wymordowani zostali wszyscy, łącznie z członkami chłopięcego chóru, którzy modlitwą i śpiewem chcieli przebłagać najeźdźców. Krwawą jatkę przeżył jeden chłopiec, przygnieciony ciałami pomordowanych. Istnieje opowieść o tym, że zebrał on do dwóch naczyń krew, spływającą ze stopni ołtarza. Christoph Wiesner (1566-1627), burmistrz Lubania i kronikarz wspominał, że jako dziecko widział za głównym ołtarzem dwa naczynia wypełnione zakrzepniętą krwią. Dzbany widziane były jeszcze w XVII w., później zostały skradzione.
W XVIII wieku kościół pw. Świętej Trójcy spłonął i z czasem został rozebrany. Pozostawiono jednak wieżę dzwonniczą jako symbol heroicznej historii miasta i patriotyzmu lubanian.
Więcej informacji o tym i wielu innych wydarzeniach z historii Lubania znajdziecie w książce „Historia miasta Lubań” Paula Berkela.
Zdjęcia w niniejszym artykule pochodzą z inscenizacji najazdu husytów na Lubań, która odbyła się 16.05.2012 r.
Napisz komentarz
Komentarze