Pierwsze wilki w Sudetach pojawiły się około 2012 roku. Początkowo towarzyszyła temu euforia, do lasów wrócił gatunek, którego nie widywano niemal 200 lat. Przyrodnicy twierdzili, że powrót wilka jest szansą na przywrócenie równowagi w lasach, gdyż populacja kopytnych roślinożerców jest zbyt duża, mimo odstrzału prowadzonego przez myśliwych.
Dziś, gdy wilków jest coraz więcej, sami myśliwi zaczęli ostrzegać przed tym zwierzęciem. Łowczy Koła Łowieckiego ,,Wieniec" w Świeradowie-Zdroju rozesłał do kilku gmin informację, która została opublikowana i znalazła się również w mediach społecznościowych.
Zdaniem niektórych, myśliwi ze Świeradowa-Zdroju zrobili to w sposób, który może wywoływać niepotrzebny strach, bo wilk człowieka unika, a zwierzęta hodowlane i tak trzeba zabezpieczać przed wałęsającymi się psami.
Jako myśliwi Koła Łowieckiego ,,Wieniec'' w Świeradowie-Zdroju chcielibyśmy poinformować lokalną społeczność za Waszym pośrednictwem o potwierdzonych przypadkach obecności wilków na terenach dzierżawionych przez nas obwodów łowieckich nr 234 i 235. Wilki były widywane między innymi w okolicach następujących miejscowości: Świeradów-Zdrój, Mirsk, Leśna, Rębiszów, Wolimierz, Pobiedna, Giebułtów, Świecie, Złotniki, Młyńsko, Gajówka.
Kilkukrotnie wilki były obserwowane przez myśliwych, jak również były znajdowane ich tropy oraz resztki zjedzonych zwierząt. Pomimo wszystkich zapewnień pseudo-ekologów o tym, że wilk boi się człowieka uważamy, że zachowanie szczególnej ostrożności przez mieszkańców jest jak najbardziej wskazane. Odpowiednie zabezpieczenie zwierząt hodowlanych pozwoli, przynajmniej teoretycznie, na uniknięcie strat w inwentarzu. Nie trzeba chyba wspominać o zachowaniu ostrożności przez osoby przebywające na terenach polnych i leśnych w obrębie w/w miejscowości. Obserwowane wilki nie wykazywały nadmiernego strachu przed ludźmi. Wilk, jako drapieżnik szczytowy, nie ma naturalnych wrogów i każdą żywą istotę może potraktować jako potencjalną zdobycz. Prosimy o przekazanie tej informacji dla mieszkańców Waszych gmin – czytamy w liście skierowanym do władz Świeradowa- Zdroju przez Jacka Terleckiego, łowczego Koła Łowieckiego ,,Wieniec" w Świeradowie-Zdroju.
W nawiązaniu do tej informacji stanowisko w sprawie obecności wilków w naszych lasach zajęło również Nadleśnictwo Świeradów. Katarzyna Męcina, specjalista ds. LKP i Edukacji Leśnej przekazała niemal te same informacje, użyto jednak innego języka, co zmienia przekaz informacji. Oceńcie sami czy powinniśmy zacząć przywoływać fobie z dzieciństwa.
Po raz pierwszy o powrocie wilka na nasze tereny słyszeliśmy kilka lat temu. Były tropy, ślady oraz relacje świadków. Na początku tego roku jedna z naszych fotopułapek zrobiła wyraźne zdjęcie wilka przechodzącego po leśnej drodze w leśnictwie Niedźwiedzia Góra. Dziś już wiemy, że na terenie Nadleśnictwa Świeradów żyje kilka osobników tego gatunku.
Pojawienie się wilków w Górach Izerskich oraz na Pogórzu Izerskim oznacza, że współcześnie prowadzona gospodarka leśna przywraca naturalność lasu, zwiększa się bioróżnorodność terenów leśnych, stwarzając bezpieczne warunki bytowania dla dużych drapieżników.
Obecność wilków wywiera duży wpływ na zwierzynę leśną: jelenie, sarny i dziki, które stały się bardziej czujne. W miejscach odwiedzanych przez wilki zwierzyna tworzy większe grupy oraz krócej śpi. Gdyby wilk nie miał odpowiedniej bazy żerowej po prostu, by go tu nie było, w ciągu doby jeden osobnik zjada około 5 kilogramów mięsa.
Grupy rodzinne wilków zajmują areały nawet ponad 100 km2, w ciągu doby potrafią przejść do 20 km.
Warto pamiętać, że wilki starają się nie krzyżować swoich dróg z drogami człowieka i nie odczuwają potrzeby spotkania. Podczas leśnego spaceru bardziej prawdopodobne jest, że ludzie są obserwowani przez wilka niż to, że będą mieli szansę zobaczyć tego mieszkańca lasu, są płochliwe i unikają kontaktu z człowiekiem. Jednak należy zachować ostrożność, przede wszystkim przestrzegać zapisów ochrony przyrody, korzystając z wyznaczonych szlaków, a spacerując z psami należy zawsze trzymać je na smyczy.
Należy odpowiednio zabezpieczyć zwierzęta hodowlane oraz pilnować swoich zwierząt domowym, w szczególności psów, aby nie biegały luzem na terenach leśnych i polnych. Wilk jest zwierzęciem terytorialnym, co oznacza że w pierwszej kolejności eliminuje potencjalną konkurencję.
Warto pamiętać, że wilki od 1998 r. są zwierzętami podlegającymi ochronie gatunkowej. W uzasadnieniu do tej decyzji, podkreślono pozytywną rolę drapieżników w utrzymaniu równowagi ekologicznej w lasach. W ciągu 20 lat ich populacja znacznie wzrosła, co przyczynia się do ich powrotu na tereny, na których wcześniej występowały.
Napisz komentarz
Komentarze