Jak dziedziczymy religijność i dlaczego uczniowie nie chcą chodzić na religię

Uczeni od lat '30 XXw. przeżuwają rzuconą im na rozpracowanie ideę tzw. ciemnej materii której do dziś żadnymi detektorami nie wykryli. W końcu ktoś w akcie rozpaczy wysunął tezę, że jej w ogóle nie ma (https://youtu.be/T1470_C5MSI) z czym z kolei ja, z racji miażdżących dowodów, zgodzić się nie mogę. Oto adresy dwóch Centrów Ciemnej Materii w Polsce: Warszawa ul. Miodowa 9 ... i Toruń u. Żwirki i Wigury 81... Ich przemożne oddziaływanie powoduje regularne konkordatowo-grawitacyjne spływy budżetowej materii narodowej w postaci odbudżetowych, bogatych w mamonomaterię dżetów akrecyjnych ginących czy to w bryłach Sanktuariów, Świątynnych Opacznych czy to w niezmierzonych jak ludzka głupota i boskie miłosierdzie czeluściach różnych "Dzieł celowo permanentnie Niedokończonych" więc bezkreśnie niczym Wszechświat mamonochłonnych a wylężonych w chorym, oderwanym od życia baniaku o. Dyrektora Rektora Redaktora Doktora Inwestora Odwiertora znanego urbi et orbi specjalisty od niepokalanych poczęć, wiecznych dziewictw i innych teologicznych dewiacji u którego Ż'ąd POlin kiwa się na flekach w rytm - z przeproszeniem zespołu ABBA - "Abba-Ojcze". Jednocześnie Centra te są siedliskiem wrogiej ludziom, niezwykle "radioaktywnej", naświetlającej szkodliwą emisją ciemne masy Obcej Cywilizacji której adhortacje, listy pasterskie oraz radiowo-telewizyjne emisje do detekcji o dziwo nie wymagają superradioteleskopów typu śp. radioteleskopu Arecibo czy chińskiego 500m giganta, wystarczy powszechnie używany sprzęt RTV...Teraz i zawsze!

Fałsz - obłuda - hipokryzja! … człowiek jest tajemnicą z zewnątrz może być wszystko pięknie, ładnie a w środku tak jak z tym jabłkiem, na zewnątrz piękne a w środku zepsute. No ale nie ma narzędzi typu rentgen duchowy czy tomograf żeby prześwietlić człowieka - orzekł pan arcybiskup białostocki… w temacie skandalu z udziałem ks. Andrzeja Dębskiego. ++++++++++++++ Jaka zatem jest rola tak zwanego Ducha Świętego? Jak to jest, że przy powołaniach kapłańskich i konsekracjach wielebnych szamanów przywołujecie Jego moc, mądrość i rozeznanie tegoż Ducha? Czyżby kolejny raz się pomylił? Jak to jest, że kapłan, po masturbacji przed wirtualnym obliczem, podobizną molestowanej oblubienicy imieniem Aleksandra (Ola) idzie odprawiać mszę, konsekruje wafelek, bierze w ręce hostię przenajświętszą czyli żywego z krwi i ciała Jezusa zwanego Chrystusem (tymi ręcyma i tymi palcyma) - a on go nie parzy - gromem z jasnego nieba nie razia? Siłą Opatrzności bożej nie upada przy ołtarzu? To jak się ten wasz bóg czuł między tymi palcyma? A czy ten wielebny erotoman nie zagrzeszył czasami po wielokroć przeciwko Duchowi Świętemu? Czy zatem może on w ogóle pozostawać w stanie kapłańskim skoro nie ma rozgrzeszenia? Metropolita białostocki twierdzi, że niczego nie wiedział, a środowisko kościelne twierdzi, że jego obleśne skłonności były od dawna urbi et orbi znane, to wniosek jest jeden: dostojnika odcięto od złych wiadomości. To znaczy, że system kościelny zadziałał: prawdę ukryto przed włodarzem, ksiądz był chroniony i mógł udawać moralny autorytet bez obaw, że cokolwiek mu zagrozi w tym podwójnym życiu popularnego duszpasterza i łowcy młodych ciał niewieścich. Problem jest więc systemowy. Zaczyna się od kryteriów naboru do seminariów dla przyszłych księży. Trudno stawiać wysokie wymagania niedojrzałym młodym mężczyznom, oddanym pod kuratelę i nadzór innym niedojrzałym mężczyznom, tyle że starszym i dobrze już znającym tajniki systemu. Tu zaczyna się patologia. Sprawa ks. Dębskiego to coś więcej niż przypadek indywidualny, jaki zdarza się w każdej społeczności. Ale tu chodzi o osobę zaufania publicznego, pracującą w instytucji, która aspiruje do roli orędownika i filaru moralności społecznej. A to czyni wielką różnicę i zaostrza kryteria oceny. Kariera, podwójne życie i upadek duchownego stawiają przed Kościołem pytanie o jakość jego kadr kierowniczych i całego kleru. Z księżmi pokroju Dębskiego na kościelnych urzędach Kościół daleko nie zajedzie. Będą podtrzymywać system, ale prawdziwe życie duchowe przeniesie się poza taki Kościół. Właściwie, to już się przenosi. +++++++++++ Nie wierzę panu Guzdkowi. Z dwóch powodów. Po pierwsze, w tej paramafijnej kościelnej korporacji nikt kto nie jest „swój” i nie jest gwarantem pilnowania interesów systemu nie awansuje. Nie ma racji bytu. Po drugie, PiS & Krk mają wybory na karku, trzeba jakoś wkupić się łaski wyborców. Stąd gotowość porozmawiania nawet ze znienawidzoną a wręcz szatańską GW. Wystarczy prześledzić proces wprowadzania religii do szkół i deklaracje Kościoła, że nie będą chcieli za to pieniędzy. Działanie rady „opieki duszpasterskiej nad Radiem Maryja”. Sprawy pedofilii. Nigdy nie dotrzymują słowa. Nie można im wierzyć.

Umiłowani w Prawdzie Siostry i Bracia! W system kościelnego ogłupiania religijnego jego stwórcy – tak zwani duszpasterze - wprowadzili genialny „grzech p[pierworodny”. Grzech który skazuje na piekielne wieczne męki. Jak się od tego wyzwolić? Ne jest skuteczne lekarstwo– chrzest! No ale okazuje się że to nie wszystko, to tylko tak na wszelki wypadek – trzeba stać się nadal poddanym dalszej indoktrynacji. Czyli opętać owieczkę poczuciem winy. Kościół żywych trupów musi być odsunięty od polityki i wychowania młodego pokolenia, a jego majątek zabezpieczony, m. in. na rzecz roszczeń ofiar księży pedofilów, skoro już wiemy, że ich działalność przestępcza, ma charakter systemowy. Aby to mogło nastąpić, liczy się trzeźwe działanie każdego z nas. Nawet jednostkowe odejście z kościoła ma znaczenie, podobnie jak informowanie o tym otoczenia. W tym kontekście, bardzo mnie ujęła apostazja Damiana Maliszewskiego - muzyka oraz wszystko, co po swoim odejściu opublikował ujawniając monstrualną obłudę kleru. To dotarło co najmniej do kilkudziesięciu tysięcy osób. Świetna, odważna robota! Oczywiście, każdy powinien działać na tyle, na ile go stać, bo nie ma więcej czasu na bezczynność. Opętać poczuciem winy. Religie nie tyle udzielają fałszywej odpowiedzi na rzeczywiste ludzkie problemy, co raczej same je tworzą a następnie rzekomo rozwiązują. Taka praktyka jest jednym z najskuteczniejszych sposobów uzależniania od siebie wyznawców. Oto kilka przykładów na niektóre, preparowane problemy: obawa przed piekłem, strach przed bogami, poczucie winy po tzw. „grzechu”, lęk po złamaniu absurdalnych nieraz, zakazów czy wykreowanie przekonania o własnej niedoskonałości. Rzecz jasna, skoro kościół odpuszcza winy, to nic tak od niego nie uzależnia, jak czyjeś osobiste przekonanie o własnym grzechu, bo tylko wytresowany człowiek będzie ciągle skamlał o przebaczenie. Mistrzem manipulacji jest oczywiście Kościół katolicki, a jego mętna i najeżona zakazami logika szczególnie jaskrawo wyraża się w dziedzinie etyki seksualnej, która jest niczym spacer po polu minowym. Nawet pobożni, heteroseksualni i zaślubieni w kościele małżonkowie muszą się w czasie seksu ciągle pilnować. Błogosławieni, którzy takiego (po)życia nie zakończą ciężką nerwicą. Istnieje jeszcze inny, pokrętny sposób na utrzymywanie ludzi w ciągłym strachu i poczuciu winy. Czy słyszeliście o „grzechach przeciwko Duchowi Świętemu”? Pretekstem do stworzenia tego narzędzia religijnych tortur może być opis, pochodzący z ewangelii Mateusza a tych kilka słów posłużyło Kościołowi katolickiemu do stworzenia rozbudowanej i podstępnej doktryny i na tej podstawie sformułowano występujące w katechizmach, niewybaczalne grzechy. Cytuję: - o łasce Bożej rozpaczać; - przeciwko miłosierdziu Bożemu zuchwale grzeszyć; - uznanej prawdzie chrześcijańskiej się sprzeciwiać; - bliźniemu łaski Bożej zazdrościć; - na zbawienne napomnienia zatwardziałe mieć serce; - rozmyślnie trwać w niepokucie. Rozumiecie już o co chodzi tej wyrafinowanej sekcie? Oczywiście chodzi o to, żeby każdy się zawsze obawiał, że jest nie tylko grzesznikiem, ale że znajduje się w śmiertelnym zagrożeniu, że być może jest bardzo źle, a nawet beznadziejnie - bo kto nigdy nie wątpił albo kto czegoś komuś nie zazdrościł? Kościół zmierza do tego, żeby tzw. wierny ciągle wynurzał się z bagna i do niego wracał, żebrał o pomoc i płacił (za msze, za wypominki, za różne religijne usługi), oczekiwał od spowiednika pociechy, że jednak nie jest tak źle oraz nadziei, że grzechy zostaną mu odpuszczone. Kościół chciałby, aby jego ofiara trwale uzależniła się od niego. Tak w przybliżeniu, wygląda kościelna „posługa duchowa” również w wielu innych aspektach. Najpierw Cię otrują aby następnie podać Ci niby „lekarstwo”, tyle że tego „lekarstwa” będziesz ciągle potrzebował, a jednak nadal pozostaniesz na wpół chory. Twoi truciciele będą dobrze prosperować, ciesząc się przy tym opinią zbawców, lekarzy dusz i cudotwórców. Jedyne wyjście z tej opresji, to nie pozwolić dalej się zatruwać, bo wtedy będzie łatwiej, o własnych siłach, dojść do zdrowia. Amen PS. Jako ateista-heretyk muszę pogodzić się z wiecznym potępieniem – oczywiście piekielnym. Ale mam nadzieję – bo wszystko w rękach ich boga.

Czar świętego Kościoła pryska. Mieliśmy hierarchów-wielkich polityków, potem hierarchów-polityków formatu A4, a teraz, jak widzimy - idą za nimi postaci zupełnie karykaturalne. Jak czytamy, wyczyny księdza Dębskiego były w Białymstoku tajemnicą poliszynela, on jawnie paradował ze swoimi paniami. I nic. Z tego wnioski wyciągać można dwa. Że albo Białostoczczanie są tak głęboko ogłupieni i poddani Kościołowi, że uważają, że człowiekowi w sutannie wszystko wolno, albo przeciwnie - od człowieka w sutannie niczego się już nie oczekuje. Podejrzewam, że ta druga odpowiedź jest bliższa prawdy. Że duchowni stali się w wielkim stopniu funkcjonariuszami politycznymi, i tak są postrzegani. Kiedyś ktoś zauważył, że dziś człowiek idąc do kościoła idzie na zebranie partyjne PiS-u. Ale przecież tak to wygląda. Gdy biskup włocławski Wiesław Mering (w czasach SB TW ps. Lucjan) mówi do Jarosława Kaczyńskiego - "Jesteśmy wdzięczni za wszystko, co pan robi i robił dla Polski. Pańskie sukcesy są naszymi sukcesami" - to jest hołd lenny. A jak oceniać pląsy premiera i członków rządu, w rytm muzyki, u księdza Rydzyka? Przecież to nie akt wiary, tylko polityczny pakt. Rydzyk nie jest atrakcyjny dla władzy głębią swego intelektu, ksiądz Skarga to on nie jest, tylko głębią swoich politycznych wpływów - że poprzez swoje rozgłośnie może mobilizować wyborców. A ci ministrowie są atrakcyjni dla Rydzyka, bo mogą dofinansowywać go z państwowych pieniędzy. Oni się wzajemnie wspomagają, ale z ich Bogiem ma to niewiele wspólnego. Polscy hierarchowie chętnie tłumaczą laicyzację wpływami zgniłej, trochę kupieckiej, trochę rozwiązłej i ateistycznej Europy. Wygląda na to, że jeżeli ktokolwiek uległ tym wpływom, to przede wszystkim oni.

Dlaczego Polacy są coraz mniej religijni. Po prostu laicyzujemy się z następujących przyczyn: zmiana podejścia do wiary, złe doświadczenia z księdzem, zbytnie zaangażowanie Kościoła w politykę, jego zachłanność na pieniądze oraz skandale seksualne. Poza punktem pierwszym, "zmiana podejścia do wiary", który możemy przypisać świeckiej Europie, pozostałe dotyczą samych księży. Czyżby więc z ich powodu ludzie odchodzili od Kościoła? Świadomie piszę "od Kościoła", bo jak wskazują badania, spadek wiary religijnej w polskim społeczeństwie jest dość znaczny na przestrzeni lat 1992-2021 spadła ona z 94 proc. do 77,4 proc. Czyli Polacy są już znacznie mniej wierzący, za to bardzo krytycznie nastawieni do kleru. Czy tu nie chodzi o Pana Boga, tylko o jego funkcjonariuszy? Chyba nie - bo jacy funkcjonariusze taki i ich bóg - takiego sobie wylansowali. Gdyby był wszechmogący (wszechmocny) czy by taki stan tolerował?

W najnowszej książce Adama Ciocha "Krzyżem i przemocą" czytamy: Katolikom wmówiono, że ich Kościół istnieje od dwóch tysięcy lat i będzie istniał zawsze, bo „bramy piekielne go nie przemogą”. Swoją drogą, czy ktoś kiedyś widział bramy szturmujące cokolwiek albo - przeciwnie - dlaczego ktoś miałby szturmować piekło, które, jak zapewnia kościół, jest wieczne? Wielokrotnie zdarza się, że w debatach światopoglądowych, w których czasami biorę udział, pojawia się wątek rzekomej odwieczności Kościoła katolickiego. Odwoływanie do tej trwałości ma zwykle posmak zastraszania w stylu: „Zamknij się, bezbożniku! Kościół był, jest i będzie, a ty za chwilę znikniesz. Po co więc to całe pyskowanie, które i tak źle się skończy dla ciebie?”. To oczywiste, że ja kiedyś zniknę, tym mnie nikt nie zaskoczy. Zniknę tak, jak wszyscy i wszystko. Wcale mnie to nie martwi, ani nie przeraża i w związku z tym nie da się mnie tym zastraszyć. Jednak niektórzy sądzą, że rzekoma wieczność kościoła przekłada się jakoś na ich własną długowieczność. Zdają się mówić: „Ty znikniesz, ale my przetrwamy”, a to doprawdy jest niczym nieuzasadniona arogancja. Nawet gdyby przyjąć na chwilę, że chrześcijaństwo z ewangelii ma rację, to... tym gorzej dla kościoła katolickiego i jego wiekuistego trwania. Wyjaśnijmy kilka nieporozumień, związanych z tym, co wyżej. Kościoła katolickiego nie założył Jezus z Nazaretu (o ile on w ogóle istniał taki jakim go opisują), nie założyli go też jego następcy. Nie zrobił tego nawet cesarz Konstantyn, który wyniósł chrześcijaństwo z podziemia na piedestał. Kościół konstantyński, po niezliczonych walkach i sporach, stał się prawosławiem na większości obszarów cesarstwa. W tym czasie, walkę o władzę nad chrześcijaństwem toczyli już biskupi Rzymu (zwani potem papieżami). Było im tym łatwiej, że cesarstwo na Zachodzie umarło, a na tronie cesarzy rozsiedli się właśnie zwierzchnicy kościoła w Rzymie. Dzięki intrygom i oszustwom, m. in. słynnej Pseudodonacji Konstantyna, udało im się uzyskać przewagę na Zachodzie, a w końcu zerwać z prawosławiem. Stało się to dopiero w XI wieku (w Średniowieczu!) w wyniku wielkiej schizmy i dopiero wtedy można mówić o względnym katolicyzmie. Zatem, ta religijna dyktatura nie jest taka stara, jak to się wmawia katolikom od kołyski. Istnieje wiele kościołów znacznie starszych, a jeszcze więcej - znacznie bardziej podobnych do ewangelicznych wzorców. =============== Adam Cioch - absolwent teologii na KUL w Lublinie

Herakliusz... sam ze sobą gadasz? Pod różnymi nazwami.. :)) Jak boot, temat ksiądz, kościół i już ogień. Skrzywdził Cię i bałeś się ujawnić? Załóż sobie bloga..

Tym poniżej nawet Sieniawka już by nie pomogła, plujecie jadem szatańskim, a co z waszymi dziećmi się stanie nie myślicie. Najgorsi są tępi nauczyciele, idioci i bezmózgi.

Polska katolicka żyje skandalem białostockim. Tylko w TVP, radio Maryja i TV Trwam grobowa cisza. ================ Święta nienawiść Jedynie Słusznego Wyznania stała się ideologią chronioną przez państwo, a sprzeciw wobec jego klerykalizacji jest tępiony z właściwą fanatykom bezwzględnością. Gdzie są te "obrażone uczucia religijne" katolickich fundamentalistów, gdy ich nagrzany kapłan napastuje kobiety wiadomościami o "ruchaniu w gabinecie metropolity"? Gdzie wyrazy oburzenia, rozdzieranie szat, grzmiące tyrady o upadku wszelkich wartości? Żadna ateistka nie jest w stanie "obrazić uczuć religijnych" katolików tak, jak na co dzień robią to ich księża. Rzecz jasna sam konstrukt "obrazy uczuć religijnych" jest chorym absurdem. Wiele mówi o naszym (?) państwie to, że nie chroni rozumu, logiki i zdrowego rozsądku, ale chętnie pada na kolana przed mitologią i kolesiami, którzy ją monetyzują w ramach swojej firmy (z góry przepraszam właścicielki i właścicieli uczciwych biznesów za porównanie do Kościoła). "Nie mam pojęcia, co się ze mną stało" - mówi ks. Andrzej Dębski, przygotowując zapewne grunt do ucieczki od odpowiedzialności tezą o "opętaniu". Jest zatem niewinny – to Szatan… Telewizja zakonnika Tadeusza Rydzyka już teraz kolportuje na Twitterze jakieś rzewne opowieści o złu, które ze szczególnym upodobaniem atakuje kapłanów. Jak nawywijasz, hierarcho, zwal winę na Szatana czy innego marsjanina. Nic nowego w instytucji, która jest poświęcona ochronie uprzywilejowanych mężczyzn, w tym ich bezkarności. Pamiętajmy, że ks. Dębskiego przez lata osłaniali zwierzchnicy, w tym poprzedni biskup Tadeusz Wojda, którzy ignorowali napływające skargi.

Ukazała się nowa druga pozycja autorstwa Adama Ciocha pt. Krzyżem i Przemocą. Pierwsza nosi tytuł Epidemia manipulacji. Jak chronić przed religijną manipulacją siebie i bliskich?. Obie książki omawiają najczęściej spotykane sposoby wymuszania na ludziach posłuszeństwa autorytetom religijnym wskazując, jak się z tych sideł wydostać. Po książce zajmującej się głównie indywidualnymi, osobistymi poszukiwaniami światopoglądowymi, przyszedł czas na pracę ukazującą procesy historyczne i zabiegi manipulacyjne, które sprawiły, że Polska, skuteczniej niż inne kraje Europy, wpadła w pułapkę Kościoła katolickiego. Po ponownym zalegalizowaniu w Polsce tortur dla kobiet na przełomie lat 2020/2021, czyli po zmuszeniu Polek do rodzenia zdeformowanych płodów, wiele osób zadawało sobie pytanie, „jak do tego doszło?”. W myśl prawa międzynarodowego to, co zrobiono w Polsce, jest niczym innym jak właśnie przyzwoleniem na tortury. Jak to możliwe, że w środku Europy, w XXI wieku, przy udziale dwóch partii z parlamentu (PiS i Konfederacja), upolityczniony Trybunał Konstytucyjny legalizuje tak niesłychane barbarzyństwo, głosząc cyniczne hasło „obrony prawa do życia”. Otóż ten postulat jest tropem, który prowadzi nas do inicjatora i promotora znęcania się nad kobietami oraz pozbawiania ich prawa do decydowania o własnym ciele, zdrowiu i życiu. To właśnie Kościół katolicki i jego hierarchowie przywitali ustanowienie tortur z nieukrywaną radością i wdzięcznością. Polki stały się więc zakładniczkami kościoła w jego walce o poszerzanie wpływów oraz o poddanie prawa państwowego wymaganiom doktryny tej instytucji. To zdumiewające że w kraju, który w 1989 roku świętował „powrót wolności i demokracji”, kobiety znalazły się w gorszej sytuacji niż były w minionym półwieczu, w czasach nazywanych „zniewoleniem komunistycznym”. Posiadamy, w Europie i poza nią, opinię narodu, który kocha wolność ponad wszystko. Skąd zatem nagle taki jej deficyt? Kościół katolicki, w niesłychanie sprytny sposób, wszczepił się w umysły Wielu Polek i Polaków. To, co było efektem najazdu i brutalnej indoktrynacji za pomocą władzy państwowej oraz specyficznego nauczania historii, przedstawiono nie tylko jako coś pozytywnego, ale wręcz jako część polskiej tożsamości. Najeźdźca wbił się tak mocno w organizm swojej ofiary, że ukształtował ją na nowo. To co niewygodne dla okupanta pominięto lub zignorowano. Poddaństwo wobec kleru wyniesiono do poziomu cnoty najwyższej, zaś niewolę przedstawiono jako stan naturalny oraz szczyt wolności.

Jak trwoga to do Boga. Jeszcze niektórzy co poniżej na Boga i religię psioczą z płaczem powrócą jak syn marnotrawny i to będzie ich wygrana, natomiast ci co w swoich błędach pozostaną zatracą się na własne życzenie. Każdy ma wybór. Jaki jest Twój?.

Polecam jeden tekst do interpretacji dla osób myślących. Kat & Roman Kostrzewski - Kapucyn zamknął drzwi

Z otchłani plebanii "czarna stopa" bieży. Panny we wsi w strachu - stoi mu, czy leży? Którą dziurę zakryć, z tyłu tą czy z przodu? Może mu coś podać, żeby nie miał wzwodu? Czarny jak to czarny, niby po kolędzie. Jak se gdzieś "zakisi" nic mu nie ubędzie. Co tam obyczaje, co tam prawo głupie. Co mu się nawinie - To wszystko wyłupie. By się odechciało, tyłka albo sromu. Do wina mszalnego wlejcie chuyom bromu!

A sąsiedzi są muzułmanami i ich dzieci ( moi koledzy) też w to wierzą i są muzułmanami wiec ok