Budowę Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego na Śnieżce ukończono 13 listopada 1974. Uważa się, że inspiracją dla architektów Witolda Lipińskiego i Waldemara Wawrzyniaka faktycznie były statki kosmiczne, które w tamtych czasach coraz częściej pojawiały się w popkulturze. Możliwe, że chodziło po prostu o odcięcie architektoniczne budynku od krajobrazu i maksymalne wykorzystanie niewielkiej przestrzeni pod budowę.
Od 1985 obserwatorium nosi imię Tadeusza Hołdysa, długoletniego kierownika obserwatorium. Konstrukcję dysków stanowi stalowa kratownica, oparta centralnie na betonowym fundamencie. W założeniu budynek miał zastąpić stare obserwatorium oraz stare schronisko z 1862, w związku ze złym stanem technicznym budynków i wzrostem ruchu turystycznego. Docelowo nie przewidziano jednak w nim funkcji noclegowych, lokalizując w obiekcie tylko obserwatorium i restaurację. Realizacja nowego budynku obserwatorium uzyskała wyróżnienie na Światowej Wystawie Architektury w Meksyku. Prowadzenie obserwacji w nowym budynku rozpoczęto 1 stycznia 1975.
Trzy talerze, górujące nad Karkonoszami są wyjątkowe i charakterystyczne. Jedni mogą je uwielbiać, drudzy nie lubić. Na pewno, nie można przejść obok budynku obojętnie. Trzeba dodać również, że obserwatorium jest solidne. Od 45 lat znosi kapryśną pogodę na Śnieżce.
Napisz komentarz
Komentarze