W Polsce powszechnie występują dwa gatunki obce barszczu: barszcz Sosnowskiego, który został sprowadzony z Kaukazu w połowie XX w. w celach pastewnych oraz barszcz Mantegazziego. Ten również dotarł do Polski z Kaukazu, lecz już jako roślina ozdobna i miododajna. Szybko jednak wdarły się w lokalne ekosystemy i opanowały je w niekontrolowany sposób.
Barszcz Sosnowskiego jest rośliną inwazyjną. Jej obecność zawdzięczamy gospodarce rolnej prowadzonej w czasach realnego socjalizmu. Barszcz był darem radzieckiego Wszechzwiązkowego Instytutu Uprawy Roślin. Początkowo PGRy prowadziły jego użytkową uprawę z przeznaczeniem na paszę. Dość szybko jednak jej zaprzestawano w związku z zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzi. Pomimo porzucenia upraw barszcz opanował całe areały wypierając przy tym rodzime gatunki, degradując środowisko i ograniczając dostęp do opanowanych terenów.
W naszym regionie występuje wiele skupisk tej toksycznej rośliny. Zwalczano ją już w Gryfowie i nad brzegiem Zbiornika Leśniańskiego w Bożkowicach. Część ze skupisk jest ustalona i zlokalizowana, część niestety nie. To bardzo odporna roślina. Łatwo rozprzestrzenia się z wiatrem i z wodą. Nasiona mają długą zdolność kiełkowania, mogą przetrwać w glebie nawet pięć lat.
Na zdjęciach prezentujemy kolonie barszczu w Miłkowie i Kowarach Górnych. (fot. Jerzy Myrna)
Napisz komentarz
Komentarze